Vasco Ascolini schenkt sinds 1990 foto’s aan het Museum. In meer dan dertig jaar tijd heeft de collectie van het Museum er zo meer dan tachtig foto’s bijgekregen.
De hedendaagse Italiaanse fotograaf Vasco Ascolini deed eerst aa

n theaterfotografie, maar wendde zich vervolgens tot de architectuur en fotografeerde hiervoor plaatsen die beladen zijn met geschiedenis, ruines, musea en kastelen, van Italië tot Duitsland over Versailles. Door zijn bijzondere aanpak van de schaduwen en van het zwart dat zijn compositie organiseert en geometriseert, vertelt hij ons op een heel andere manier over plaatsen die we denken te kennen, omdat hij plots de achterkant van het decor op de voorgrond plaatst.

Christelle Rousseau, commissaris van de tentoonstelling ‘Beitel de schaduw’ schrijft over zijn werk: ‘Vasco Ascolini combineert de blik en het talent van een schilder, een beeldhouwer, een architect en een regisseur en geeft zo vorm aan een universum van beelden waar het zwart het schouwspel van de wereld orkestreert. Hij hanteert het licht als een penseel of een snijwerktuig en maakt zijn onderwerpen los van een diepe duisternis aan de rand waarvan we ons voelen wankelen, door de hoofdlijnen van een paleis te benadrukken, een gezicht van steen te tekenen, het gebaar van een danseres te verlengen…

Door de mogelijkheden van fototoestel en afdrukken te benutten, verplettert Vasco Ascolini de perspectieven, sculpteert hij de halfschaduw, sublimeert hij de texturen.’

Vasco Ascolini werd in 1937 geboren in Reggio Emilia, waar hij woont en werkt. Hij studeerde fotografie in de Verenigde Staten en aan de universiteit van Parma en maakte in 1965 van fotografie zijn beroep. Van 1973 tot 1990 werkte hij samen met het stadstheater Romolo Valli in Reggio Emilia, waardoor hij de fotografie van de podiumkunsten kon verkennen. Sinds het begin van de jaren 1970 interesseert hij zich voor erfgoed en culturele plaatsen: historische gebouwen, musea, sculpturen… Hij kreeg de opdracht om grote Franse musea zoals het Louvre, Rodin, Carnavalet enz. te fotograferen, maar behield daarbij een ongebonden persoonlijke visie.

Vasco Ascolini doceert ook fotografie in de Italiaanse provincie Reggio Emilia. Dankzij hem staat het Fotografiemuseum (Charleroi) in contact met verschillende Italiaanse fotografen die les bij hem volgden en van wie er ook werk in de collectie is opgenomen.

In de jaren 1980 kreeg hij een opdracht van de stad Aosta die een belangrijke mijlpaal voor hem was, vooral door de tekst van de catalogus die de tentoonstelling begeleidde en die werd geschreven door Ernst H. Gombrich, met wie hij lange tijd correspondeerde. Ook beslissend was de ontmoeting met Michèle Moutashar, directrice van het Musée Reattu, die hem de opdracht gaf om Arles te fotograferen en hem in 1991 tentoonstelde op de Rencontres internationales de la photographie, waardoor hij internationale zichtbaarheid kreeg in dit nieuwe genre. In 2000 kreeg hij de titel Ridder in de orde van de kunst en letteren van de Franse minister van Cultuur.

Zijn foto’s worden bewaard in de collecties van het Museum of Modern Art, het Metropolitan Museum of Art van New York en het Guggenheim Museum evenals in andere internationale instellingen in de Verenigde Staten, Europa en andere landen: Lincoln Center Public Library, Texas University in Austin, Centro Italiano per la Fotografia in Turijn, Bibliothèque nationale in Parijs, Musée Carnavalet, Musée de la Photographie – Charleroi enz.