Fotomuseum Den Haag koopt grote collectie Eva Besnyö

De 341 afdrukken vormen een keurcollectie van haar werk: een zorgvuldig samengestelde verzameling waarin haar belangrijkste foto’s zijn vertegenwoordigd. Deze foto’s zijn door Besnyö zelf of onder haar toezicht afgedrukt in de donkere kamer. De collectie bevat onder andere het bekende portret van het jongetje met de cello, portretten van kunstenaarsvrienden zoals Charley Toorop en Violette Cornelius, en diverse straatgezichten met het voor haar zo kenmerkende schaduwspel.

Deze collectie was tot nu toe in het bezit van de dochter van Besnyö. De verwerving van de collectie is mogelijk gemaakt door een combinatie van aankoop en schenking door particulieren, met steun van het Erik Bos Fonds. De Haagse galeriehouder Erik Bos richtte vlak voor zijn overlijden dit fonds op met als doel het ondersteunen van de fotografiecollectie van Fotomuseum Den Haag / Kunstmuseum Den Haag. Door dit fonds kan het museum met regelmaat aankoop van nieuwe werken en publicatie van fotoboeken financieren.

De onlangs verworven collectie sluit inhoudelijk en stilistisch goed aan op de bestaande collectie van Fotomuseum Den Haag. De kern van de museumcollectie laat zich omschrijven als humanistisch, fotografie geënt op het tonen van dat wat ons als mensheid verbindt. Deze inslag is ook duidelijk in het werk van Besnyö aanwezig. Stilistisch behoort een groot deel van Besnyö’s werk tot de Nieuwe Fotografie, een stroming die al goed vertegenwoordigd is in de museumcollectie. Doede Hardeman, hoofd collecties van Fotomuseum en Kunstmuseum Den Haag, ziet deze verwerving dan ook als een versterking van het DNA van de fotografiecollectie: ‘Samen met haar tijdsgenoten heeft Besnyö de Nederlandse fotografie vormgegeven. Zij wordt gezien als een drijvende kracht achter de Nieuwe Fotografie en haar inzet voor gelijke rechten voor vrouwen getuigen van een zeer geëngageerd levensvisie.’

Eva Besnyö (1910-2003) werd geboren in Boedapest en emigreerde in 1930 naar Berlijn, waar ze aan de slag ging als assistent bij de fotograaf József Pécsi. In 1931 verhuisde ze naar Amsterdam, waar ze al snel bekendheid verwierf als professioneel fotograaf. Besnyö speelde een cruciale rol in de ontwikkeling van de Nederlandse fotografie in de 20e eeuw. Ze was een van de pioniers van de stroming Nieuwe Fotografie, die zich kenmerkte door een moderne, experimentele aanpak en een focus op alledaagse onderwerpen.

Naast haar artistieke werk was Besnyö ook maatschappelijk betrokken. In de jaren ’70 zette ze haar fotografie in als middel om aandacht te vragen voor vrouwenrechten. Haar fotografisch oeuvre omvat een breed scala aan onderwerpen, variërend van portretten en straatfotografie tot landschappen en abstracte composities. Eva Besnyö overleed op 12 december 2003 in Laren.