Mangan kwam er voor het eerst in 2014, drie jaar nadat Warren Jeffs – de geestelijk leider van de in Short Creek gevestigde sekte die zich van de Mormoonse kerk had afgesplitst – wegens kindermisbruik tot levenslang veroordeeld was. Het wantrouwen jegens vreemden was in die tijd groot. Mangan merkte dat hij tijdens zijn omzwervingen vanuit geblindeerde auto’s in de gaten werd gehouden. In zijn nadagen was Warren Jeffs behoorlijk paranoïde en excommuniceerde hij zijn volgelingen zoals hem dat uitkwam. Kleine aanleidingen – een film kijken, muziek luisteren,een shirt met korte mouwen dragen, interesse in het andere geslacht tonen – waren genoeg om iemand uit de gemeenschap te zetten. Ook kon Jeffs als sekteleider vrouwen, kinderen en huizen aan een andere man toewijzen. Leden van de sekte leiden een polygaam leven: een man heeft meer dan één vrouw. Daarbij worden (gedwongen) huwelijken met minderjarigen niet geschuwd en worden vrouwen onderdrukt. Ook incest is niet ongebruikelijk.
Sinds Jeffs’ arrestatie in 2006 en veroordeling tot levenslang in 2011 veranderde de gemeenschap stukje bij beetje, hoewel Warren Jeffs vanuit de cel macht over zijn volgelingen blijft uitoefenen.
Het wantrouwen jegens Jim Mangan brokkelde af nadat hij Jobe Cooke ontmoette, een 18-jarig voormalig FLDS-lid. Cooke introduceerde hem bij een groep jongens die net als hijzelf uit de kerk waren gezet. Lost Boys, niet zelden halfbroers, die een nieuwe draai aan hun leven proberen te geven. Tieners die hun weg zoeken in een uiteenvallende gemeenschap.
