Het werk van Vivian Ammerlaan (De Lier, 1994) is een persoonlijke zoektocht om het sublieme te verbeelden: het gevoel van ontzag en ontzetting. Het gaat over alles wat niet in woorden of beelden te vatten is, omdat het van een enorme en onsterfelijke schoonheid is en tegelijkertijd beangstigend. Ammerlaan laat zich inspireren door overweldigende landschappen en natuur. Ze werkt met digitale en analoge fotografie, en soms ook met video en installaties.

Vivian Ammerlaan haalt haar inspiratie uit een bijzondere gedachte namelijk: dingen die je niet in beeld kunt brengen, kun je onmogelijk verbeelden. Ze gaat aan de slag wetend dat ze haar doel niet zal bereiken. Dat het experiment gedoemd is te mislukken. Maar juist dat vindt Ammerlaan zo interessant. Met materialen probeert ze impressies van landschappen en elementen te creëren, deze noemt ze zelf ‘waanplekken’. In het werk van Amerlaan voel je de tegenstelling: de wereld met al zijn ongetemde wildernis en ongerepte plekken met je eigen handen proberen te na te bootsen. Dit maakt het kijken naar haar werk juist zo interessant.

Wat is Brabantse Nieuwe?