LOBBY – Between Green Deals and Ideals is een fotografisch project van Suzanne Schols, ooit zelf lobbyist en nu fotograaf, waarmee ze een blik achter de schermen van de Brusselse lobby-wereld biedt. Ze richtte haar camera specifiek op de klimaatlobby en klopte aan bij 122 organisaties die invloed proberen uit te oefenen op de Europese Green Deal waarvoor Frans Timmermans als Eurocommissaris de afgelopen jaren verantwoordelijk was. Schols fotografeerde op systematische wijze de ontvangstruimtes – de zogenaamde lobby – van de Brusselse kantoren van de lobbyorganisatie.

De lobby
Met het doel de zichtbaarheid en transparantie van de lobby-praktijken te vergroten, reisde Schols vele malen af naar de Europese hoofdstad om daar de ontvangstruimtes -de zogenaamde lobby- van organisaties die zich mengen in het vormgeven van het beleid van de Green Deal te fotograferen. De term lobby komt van het woord ‘lobia’ dat gang, portiek of hal betekent en in politieke zin oorspronkelijk verwees naar de ruimte in het Britse Lagerhuis waar het publiek met parlementsleden in gesprek kon gaan. De Amerikaanse president Ulysses S. Grant maakte het woord populair. Als hij in de lobby van het Willard Hotel in Washington, DC genoot van zijn sigaar en brandy, werd hij vaak omringd door mensen die invloed op zijn politiek probeerden uit te oefenen. Hij noemde hen ‘lobbyisten’. Tegenwoordig wordt lobbyen vooral gezien als iets dat achter gesloten deuren plaatsvindt en juist voor het publiek verborgen blijft. Een beeld dat wordt bevestigd door het feit dat het voor Schols niet altijd eenvoudig was toestemming te krijgen om in de Brusselse kantoren van de lobbyorganisaties te fotograferen.

Selectieproces
Om tot een selectie van organisaties te komen, maakte Schols gebruik van het EU Transparantie Register. Dit is een voor iedereen toegankelijke database waarin lobbyorganisaties zelf melding moeten maken over welke belangen ze vertegenwoordigen, namens wie en met welk budget. Op die manier kunnen burgers het werk van lobbyisten controleren. De verzameling lobbygroepen die invloed proberen uit te oefenen op de maatregelen van de Green Deal, bracht ze terug tot 122 organisaties. Dit deed ze door alleen de organisaties te benaderen die vier of meer ontmoetingen met Frans Timmermans en zijn adviseurs hebben gehad. In het register zijn de organisaties ingedeeld in negen verschillende categorieën, zoals bedrijven, handelsorganisaties, vakbonden, NGO’s en religieuze groepen. Deze indeling is ook aangehouden voor het project

Tentoonstelling
In de tentoonstelling hebben alle 122 organisaties die Schols heeft benaderd een plek. Het merendeel met een foto van de ontvangstruimte, maar er zijn ook lege plekken. Dat zijn de kantoren die geen medewerking aan het project wilden verlenen maar wel benoemd worden. Naast de fotoserie van de lobby’s is ook op groot formaat het kantoor van Frans Timmermans te zien met de tafel waar de ontmoetingen tussen de lobbyisten en de politicus en zijn adviseurs plaatsvonden.

Publicatie
Bij de tentoonstelling verschijnt het gelijknamige fotoboek dat uit twee delen bestaat. Het fotografische gedeelte toont de reeks van 122 lobby’s, onderverdeeld in de negen categorieën van het EU Transparantie Register. In deel twee is informatie opgenomen over alle organisaties die zij benaderde om te fotograferen, zoals de middelen die zij beschikbaar hebben om invloed uit te oefenen, maar ook de correspondentie tussen de fotograaf en de organisaties. Het boek telt 400 pagina’s, is vormgeven door HouseTMM en uitgegeven bij HousePublishing.

Suzanne Schols
Suzanne Schols (1985) studeerde Europese politiek aan de London School of Economics and Political Science en fotografie aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Haar afstudeerproject Polite Fictions over diplomatieke geschenken won o.a. de publieksprijs van het Steenbergen Stipendium (2020).