Peter Waterschoot nodigt ons uit op een bewegingsloze reis, in wat het opnieuw samengestelde verhaal zou kunnen zijn van een vreemde nacht die zich afspeelt in afgesloten ruimtes, met gedimde lichten zoals ook in de stad die ze herbergt.

Tijdens verblijven van drie of vier opeenvolgende dagen in Oostende, Brussel, Venetië, Osaka of Berlijn, heeft Peter Waterschoot, als een kluizenaar, de tekens van de tijd en van de afwezigheid gefotografeerd in kamers, gangen, salons, ontvolkte dancings… Hier en daar merken we verlaten bedden en zetels, verbleekt behang, achtergelaten glazen en wekkers die gestopt zijn.

Peter Waterschoot onthult ons niet enkel het hypothetische verhaal van mysterieuze verwachtingen in die gesloten plaatsen, hij is eveneens het indiscrete oog van verlaten straten, enkel bezield door een zwakke verlichting.

De tentoonstelling zal foto’s tonen uit zijn vorige reeks At the Skin of Time maar eveneens zijn meest recente reeks Sunset Memory. Deze beelden werden gerealiseerd tussen 2012 en 2020.
Zijn foto’s, bestrooid met genuanceerde tinten, bloedrood, blauw of geel, accentueren het nostalgische, ja zelfs melancholische karakter van een afwezige aanwezigheid. Soms geruststellend, verraden zij niet in het minst een gevoel van onrust, van spanning.