Zowel Ronald Zuurmond als Julie van der Vaart zijn onderzoekende kunstenaars die ongrijpbare concepten als tijd en ruimte bestuderen en ze proberen op te rekken. Terwijl Van der Vaart in haar fotografie tijdsmomenten vereeuwigt, over elkaar schuift en in elkaar laat overlopen, bouwt Zuurmond laag voor laag aan zorgvuldig geschilderde ruimtes. Zuurmond: “De ruimte is voor mij zowel fysiek als psychologisch; je moet als kijker door die ruimte heen kunnen, je moet mee kunnen bewegen.”

In hun beelden doemen herkenbare vormen op van menselijke figuren, lichaamsdelen, natuurlijke elementen of gebruiksvoorwerpen. “Zijn werken komen soms op me over als een vervaagde herinnering”, aldus Julie over het werk van Ronald. “Het wel willen, en kleine flarden krijgen, maar het niet volledig terug kunnen roepen. Daarin kan ik een link met mijn eigen werk zien. Waar bij mij ‘het zijn’ niet volledig te vatten is, geldt dat voor ‘de herinnering’ bij hem.” Beide kunstenaars hebben een manier gevonden om onze gewaarwording van tijd en ruimte op de proef te stellen. Ze tonen vaak net genoeg om het te laten lijken op wat we kennen, maar voldoende abstract ook om het beeld weer te laten vervluchtigen, in raadselen te hullen en de nieuwsgierigheid van de beschouwer stevig in de greep te houden.

Julie van der Vaart (1988) is een vaste kunstenaar van Galerie Wilms. Recent verscheen bij uitgeverij Void haar boek Blind Spot, waarin haar werk van de afgelopen zes jaar is gebundeld in één uitgave.

In de tentoonstelling tonen wij haar recente serie ‘Black Cloud’; een project over
de vloeibaarheid van het zijn en de ervaring van Julie van der Vaart met depersonalisatie. De titel is ontleend aan Fred Hoyle’s SciFi-roman The Black Cloud uit 1957, die gaat over een intelligente, buitenaardse entiteit in de vorm van een enorme gaswolk. Dit idee, van een wezen dat geen substantiële of vaste vorm heeft, diende als inspiratie.

“Gedurende mijn hele leven heb ik momenten beleefd waarop ik voelde dat mijn wezen niet in dit lichaam zat, niet beperkt werd door de grenzen van mijn huid. Waar bevindt het zelf zich? Is het in het lichaam, het hart, de geest?
Of is het vloeibaarder, strekt het zich uit buiten het lichaam, als een energetisch veld? Zijn wij als driedimensionale wezens beperkt in ons begrip van de werkelijkheid? En wat ís werkelijkheid? Mijn werk draait om deze vragen.”

Julie van der Vaart is een fotografisch kunstenaar en pedagoog geboren in Maastricht, Nederland, wonend en werkend in België. Na een Master in Fine-arts, Fotografie aan de Media, Arts & Design-faculteit Genk en een Master na Master-programma van Onderzoek in Kunst en Design aan Sint Lucas Antwerpen deed ze een residentie van een jaar aan de Van Eyck Academie in Maastricht, waar ze zich richtte op de productie van zelf gepubliceerde fotoboeken. Sinds 2020 wordt ze ondersteund door het Mondriaan Fonds, met het stipendium voor gevestigde kunstenaars, en sinds 2021 neemt ze deel aan de tweejarige internationale Masterclass Reflexions 2.0.