«Binnen een eeuw zullen de Verenigde Staten uitgegroeid zijn tot een Imperium zoals de wereld er nog nooit een heeft gekend… In het vandaag dorre en onherbergzame Westen zal zich een bevolking ontwikkelen evenwaardig aan die van het Azteekse rijk. Irrigatie is de toverstaf die deze grote omwentelingen zal teweegbrengen.»  – John W. Noble, Minister van Binnenlandse Zaken, 1893

Het Amerikaanse Westen met zijn bijna magnetische uitgestrektheid heeft altijd al een onweerstaanbare aantrekkingskracht op me uitgeoefend. Het evidente gebrek aan water en de kilometers lange stoffige en rotsachtige landschappen aan weerszijden van de weg, laten evenwel niet na een diepe indruk te maken.

Hoe kon het zo door droogte getekende Westen de bakermat worden van tentaculaire steden – Los Angeles, Phoenix, Las Vegas – en hoe slaagde het erin niet enkel uit te groeien tot het epicentrum van technologie en amusement, maar ook tot een belangrijke bron van landbouwproducten, kortom tot een fundamentele bouwsteen van de Amerikaanse macht?

Het langetermijnproject Empire hydraulique ging van start in 2018 en heeft betrekking op twaalf Amerikaanse staten. Centraal staat de exploratie van het verleden, het heden en de toekomst van het ongetwijfeld meest ambitieuze halfwoestijnachtige beschavingsproject in onze geschiedenis.

Sinds 1902, en de implementatie van de Reclamation Act, heeft het fervente streven naar het domineren van de geologische en hydraulische krachten van een streek even uitgestrekt als de Europese Unie, ontstaan gegeven aan een infrastructuur van watermanipulatie- en controle op ongekende schaal: meer dan 12 000 stuwdammen, duizenden kilometers kanalen, soms letterlijk de bergen overstijgend dankzij enorme pompstations.
V