Voor de aankomende solotentoonstelling zal Casper Faassen teruggrijpen op de schilderkunst om zijn verhaal te vertellen. Het schilderen is nooit weg geweest en je kunt zelfs beargumenteren dat zijn fotografische werken eerder gelaagde schilderijen zijn. In de tentoonstelling ROOT, met een groot aantal werk van zijn laatste serie, zal verf de boventoon voeren.

Waar leegte of de negatieve ruimte binnen zijn ontwikkeling als fotograaf een steeds nadrukkelijker thema is geworden, lijkt het of Faassen dat met zijn nieuwste schilderijen nog verder wil uitdiepen. In de fotowerken is de ruimte rondom het onderwerp weggelaten, wat een bepaalde dieptewerking suggereert, maar in zijn schilderijen is juist het onderwerp afwezig. Dit is het meest zichtbaar in het portret van zijn vader, wat de basis is geweest voor deze exposite.

Ook het onderwerp zal anders zijn dan wat we in de laatste jaren van Faassen gewend zijn. Zich bewust van zijn positie in de huidige veranderende maatschappij en hoe zijn blik in de loop der jaren bewust en onbewust is gevormd, heeft hij besloten dat esthetische kader ditmaal uitsluitend op de man toe te passen. Het roept vragen op over stereotypen en rolmodellen, over gewenning aan welk naakt en hoe belangrijk de rol van de maker daarin is.