De fotoserie Arada (Turks voor tussenin) is een spontane verbeelding van de recente reis van Olgaç Bozalp (1987, Konya, Turkije maar woonachtig in Londen) en zijn moeder naar Japan. Het weerspiegelt de ruimte die zijn moeder inneemt of eigenlijk het gebrek aan eigen ruimte.

De bekendste fotoserie van Olgaç Bozalp is zonder meer Dad: on his search for Hüseyin. Hiervoor reisde hij samen met zijn vader o.a. langs de meer dan 2000 km lange Middellandse zeekust van Turkije. Onderweg bedachten Olgaç en Hüseyin poses en composities voor foto’s die het midden houden tussen travelogue (een beeldverhaal over reizen), documentaire en familiekiekjes. Hüseyins droom om entertainer te worden werd werkelijkheid door de muze van zijn zoon te worden.

Echter, Olgac kreeg steeds vaker de vraag waar zijn moeder was. Waarom had hij haar nooit gefotografeerd? Het talent van zijn moeder Ülkü om op de achtergrond te blijven, had er bij haar zoon voor gezorgd dat hij haar niet als hoofdpersoon in een van zijn series zag. Het faciliteren van haar gezin en het op gaan in haar omgeving werd een deel van haar bestaan.

Terwijl Olgaçs vader fotografie een hobby noemde, was het juist zijn moeder die hem aanmoedigde zijn dromen na te jagen. Misschien omdat ze dit niet heeft gekund. Haar vader verbood haar naar de universiteit te gaan. In plaats daarvan trouwde ze en wijdde ze zich aan haar gezin. Ze is een weerspiegeling van haar generatie in een tijd waarin vrouwen weinig kansen kregen onafhankelijk te zijn.

Arada is een toevoeging op de grote tentoonstelling Turkse vrouwelijke pioniers waarin de eerste en tweede generatie Turkse vrouwen in Haarlem hun verhaal doen.

Beeld: Olgaç Bozalp – Arada